8; Obiecuję.

pidżama porno&kasia nosowska –stąpając po niepewnym gruncie

-Jaśka, musisz wstać – ktoś delikatnie potrząsa moje ramię. Ospale otwieram oczy i widzę, że nie znajduję się w naszej sypialni. Napotykam te oczy i przypominam sobie wczorajszą noc.

-Muszę jechać do pracy, a nie zostawię cię tu samej. Mam cię odwieść do domu?

-Tak. Michał, dziękuję. Znowu.

-Przecież wiesz, że nie masz za co. – uśmiecha się ciepło – Ogarnij się, będę czekać na dole, dobrze? – kiwam głową, podnosząc się z łóżka, z jego łóżka. Wczorajszej  nocy, zasnęłam w salonie, w jego ramionach. Najwidoczniej on musiał mnie tu przenieść.

Nic o nim nie wiem. Nic poza tym, że nazywa się Michał i kiedyś mieszkał w Łodzi. A on zna mnie cholernie dobrze. Nie mam pojęcia jak to robi, ale wystarczy jedno spojrzenie na moją twarz, a on już wie, że coś się stało. Lustruję mnie tymi swoim oczami i bez słów mnie rozumie.

Chciałabym, żeby działało to w obydwie strony.

Schodzę na dół, podążając za zapachem świeżo parzonej kawy. Opieram się o ścianę, przyglądając się mu. Siedzi i popija kawę, tępo wpatruję się w podłogę. Ma smutne oczy.

-Nic o tobie nie wiem. – mówię, siadając naprzeciwko.

-Wiesz o mnie wystarczająco dużo, więcej niż ci się wydaję. – odpowiada, nie spoglądając na mnie.

Po kilku minutach wyjeżdżamy z osiedla, kierując się ku centrum miasta.

Wychodząc z samochodu, wciska mi jakąś karteczkę w dłoń, mówi ciche trzymaj się mała i odjeżdża, a ja stoję przed naszym blokiem i zastanawiam się czy jesteś w mieszkaniu i jak mam Ci to wszystko wytłumaczyć. Spoglądam na wymiętoloną karteczkę i widzę dziewięć cyfr. Wkładam ją do kieszeni i wchodzę do klatki schodowej. Mając nadzieję, że drzwi od mieszkania są otwarte, opuszczam klamkę. Przekraczając próg czuję zapach mocnej kawy i Twoich perfum. Stoisz na balkonie, opierając się o barierkę. Palisz. Znowu.  Znowu przeze mnie.

Po cichu wchodzę do salonu, i zbliżam się o drzwi balkonowych. Nie widzisz mnie, nie słyszysz, pogrążasz się w nałogu.

-Mówiłeś, że już nie palisz. – szepczę.

-Bo nie palę. – odwraca się w moja stronę i wyrzuca niedopałek – Jaśka, nawet nie wiesz jak się martwiłem! Gdzie ty byłaś?! – podchodzi i zamyka mnie w ciasnym uścisku.

-Nic mi nie jest.

-Obiecaj, że już nigdy tak nie zrobisz. Przepraszam.

Składasz delikatny pocałunek na moich ustach.

Obiecuję.

Nie mogę Ci powiedzieć gdzie byłam, co się wydarzyło.  Wciskam wymyśloną historyjkę, że nocowałam u koleżanki i dziękuję Bogu, że nie zauważyłeś moich opuchniętych policzków.

*

 blagam-o-cieplo / nieszczere-obietnice